Een eeuw geleden doofden de kanonnen in Europa. Mijn Hongaarse oma was toen drie, half wees door haar omgekomen vader die als huzaar diende, en zij zou na de oorlog ook moeder en broer verliezen. Net als veel Hongaarse “vacantiekinderen” kwam zij naar ons land om aan te sterken en later zelfs geadopteerd te worden. En nu, honderd jaar later, vraagt mijn zoontje naar (over)grootmoeder Erzsébet, en naar die Eerste Wereldoorlog die haar vroege leven zo bepaalde. ‘Wat was dat, papa? Hoe kon dat gebeuren?’ Ik zocht naar een goed beeldverhaal om samen te lezen. Zo vond ik de graphic novel Oorlog in Waregem. Het schetst de indringende, laatste weken van de Groote Oorlog, door de ogen van opgroeiende kinderen. Echt een prachtig boek van tekenaar Ivan Petrus Adriaenssens, voor wie deze “moedercatastrofe” van de twintigste eeuw zijn grote passie is.
Mijn zoon Alexander vond het indrukwekkend: “Pap, ik kan niet geloven dat oma in zo’n tijd leefde, gelukkig is het nu vrede!”
Vincent van de Vrede