Diana van der Bent met gitarist Paul den Bakker en Ruben Maalman (visuals)
Wat ontstond als een intieme voorstelling van een half uur op de veranda van een grachtenpand tijdens Delft Fringe Festival, groeide uit tot een avondvullende voorstelling.
Tijdens deze sfeervolle theatervoorstelling met muziek, gesproken woord en beeld, waant u zich terug in de kelders en kroegen van de naoorlogse Parijse wijk Saint-Germain-des-Prés, dé ontmoetingsplaats voor beroemde filosofen, schrijvers en cineasten. De plek waar het geëngageerde en literaire Franse chanson haar hoogtijdagen beleefde. Juliette Gréco vertolkte er, aangespoord door Jean-Paul Sartre, haar eerste chanson en werd in korte tijd de muze van de existentialisten.
Getalenteerde dichters schreven voor haar, maar ook nog nauwelijks bekende zangers en liedjesschrijvers boden haar hun chansons aan. Ze nam werk op van onder andere Brel, Brassens, Ferré, Aznavour en Gainsbourg en bracht ze zo onder de aandacht van het grote publiek. De vedette Patachou liet in haar theaterrestaurant jonge veelbelovende artiesten optreden. Onder anderen Brel en Brassens traden er geregeld op. Zij hielpen weer de jonge zangeres Barbara op weg. Die gaf op haar beurt Moustaki weer een duwtje in de goede richting door een duet met hem op te nemen, en zo hielp iedereen iedereen. Want ondanks hun verschillende achtergronden hadden ze één ding gemeen: de oorlog en hun herinneringen eraan…
Deze voorstelling is gratis te bezoeken met een AlkmaarPas voor minima (APM). De APM-tickets worden aan de kassa afgerekend met de AlkmaarPas voor minima.